Γιώργος Χασανάκος, Βιογραφικό

Το 1970 αποφοιτεί από το Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο (Σχολή Δοξιάδη), έχοντας σπουδάσει Γραφιστική και Διακόσμηση με την καθοδήγηση γνωστών προσωπικοτήτων της σύγχρονης ελληνικής Τέχνης -όπως ο Α. Τάσσος, ο Τάκης Κατσουλίδης, ο Γιάννης Παρμακέλης ο Ηλίας Δεκουλάκος, ο Πέτρος Ζουμπουλάκης κ.α. Το 1968 – 69 εργάζεται κοντά στον σκηνογράφο Τάσο Ζωγράφο .Την ίδια εποχή ήρθε σε πρώτη επαφή με τον χαλκό σαν πρώτη ύλη δημιουργίας, αξιοποιώντας το συγκεκριμένο υλικό με ιδιαίτερα γόνιμο τρόπο τα επόμενα χρόνια. Το 1971 εργάστηκε για ένα διάστημα στο ατελιέ της National Can,, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει την καριέρα του υπαλλήλου για να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 συμμετέχει σε διάφορες εικαστικές εργασίες και ομαδικές εκθέσεις. Το 1974 υλοποίησε, σε χαλκό, μία παράσταση 9,00 χ 3,30 μ. στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στη Φρανκφούρτη, βασισμένη σε σχέδια του Τάκη Κατσουλίδη. Από το 1974 αρχίζει μια συνεχή διαδρομή μεταξύ Πειραιά και Γυθείου, που θα καταλήξει σε μόνιμη εγκατάσταση στη Λακωνική κωμόπολη το 1987. Το 1976 δημιούργησε τις πρώτες μινιατούρες μανιάτικων πύργων, που έκτοτε καθιερώνονται σαν αναμνηστικό της περιοχής Το 1985 η Κοινότητα Νέων Γυθείου του οργανώνει μία έκθεση με σχέδια και ζωγραφικά που είχε κάνει τα τελευταία δέκα χρόνια μεταξύ Μάνης – Πειραιά. Το εικαστικό του έργο επικεντρώνεται στη Μάνη. Ως το 2002 είχε τραβήξει πάνω από 6000 φωτογραφίες απ’ όλη την Μάνη.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90 συνεργάζεται με τους πέντε δήμους της Μάνης για την προβολή της, με αποτέλεσμα μια σειρά δημιουργικών περιπτέρων στην έκθεση Τουριστικό Πανόραμα 1996-1999-2000-2001 και μερικά επιτυχημένα happenings, όπως η ανταλλαγή δώρων μεταξύ των κατοίκων του Γυθείου τις Πρωτοχρονιές του 1992 και 1993, τον διαγωνισμό ζωγραφικής παιδιών του δημοτικού, τον διαγωνισμό χαρταετού κ.α. Τον Οκτώβριο του 2001 άνοιξε ένα εργαστήριο στην παραλιακή οδό του Γυθείου, όπου ασχολείται συστηματικότερα με διάφορες μορφές εικαστικής δημιουργίας - από το πορτραίτο και τη διακόσμηση μέχρι τη λαϊκή τέχνη και τις φιγούρες του Ελληνικού θεάτρου Σκιών, τον γνωστό μας Καραγκιόζη. Στα έργα του χρησιμοποιεί πολλά διαφορετικά υλικά: χαλκό, ξύλα, πέτρες, γύψο, ακρυλικά χρώματα, λάδια, τέμπερες κ.λ.π.